poniedziałek, 20 marca 2017
Henry Hazlitt
Sztuka ekonomii polega na tym, by spoglądać nie tylko a bezpośrednie, ale i na odległe skutki danego działania czy programu; by śledzić nie tylko konsekwencje, jakie dany program ma dla jednej grupy, ale jakie przynosi wszystkim.
Żadna inflacja w historii nie osiągnęła nic ponad dewaluacje pieniądza, redystrybucję zysków i strat, dezorganizację produkcji i gospodarczą demoralizację. Tak było zawsze, niezależnie od tego, czy zaczniemy od Rzymu, czy Johna Lawa i jego fałszerskiego schematu. I w podręcznikach do historii dzisiejszy okres będzie kiedyś oceniany zapewne tak samo.
--
Gdy Aleksander Wielki odwiedził filozofa Diogenesa i zapytał, czy mógłby coś dla niego zrobić, Diogenes podobno odpowiedział: „Tak, stań trochę bardziej z boku między mną a słońcem”. To jest to, czego każdy obywatel ma prawo zażądać od swego rządu.
„Sektor prywatny” gospodarki jest w rzeczywistości sektorem dobrowolnym; a „sektor publiczny” jest w rzeczywistości sektorem przymusu.
Kiedy rząd udziela pożyczek lub dotacji dla przedsiębiorstw, to opodatkowuje zyskowne prywatne firmy w celu wsparcia tych nieudolnych.
Całą ewangelię Karola Marksa można streścić w jednym zdaniu: Nienawidź tych ludzi, którym jest lepiej niż tobie. W żadnych okolicznościach nie przyznawaj, że czyjś sukces może być wynikiem jego własnych wysiłków, jego wkładu produkcyjnego na rzecz całej społeczności. Zawsze przypisuj ten sukces eksploatacji, oszukiwaniu, mniej lub bardziej otwartemu rabunkowi innych. Nigdy w żadnych okolicznościach nie przyznawaj, że własne porażki mogą być rezultatem twojej słabości albo że porażki kogokolwiek innego mogą wynikać z jego własnych wad - jego lenistwa, niekompetencji, braku przezorności lub głupoty.
Ekonomia jest nękana przez więcej mitów niż jakakolwiek inna dziedzina znana człowiekowi. To nie przypadek. Trudności związane z przedmiotem byłyby wielkie w każdym przypadku, ale są mnożone tysiąckrotnie przez czynnik, który jest bez znaczenia w, powiedzmy, fizyce, matematyce i medycynie – szczególną obronę egoistycznych interesów.
Zły ekonomista widzi tylko to, co od razu rzuca się w oczy; dobry ekonomista patrzy także dalej. Zły ekonomista widzi tylko bezpośrednie konsekwencje proponowanego kursu; dobry ekonomista patrzy także na długofalowe i pośrednie efekty. Zły ekonomista widzi tylko skutki danej polityki dla jednej określonej grupy; dobry ekonomista pyta również, jakie będą efekty polityki we wszystkich grupach.
„Zaletą” nauczania Keynesa jest to, że chwalił niegospodarność, lekkomyślne wydatki, niezbilansowane budżety, i dlatego jest tak wielce lubiany przez polityków u władzy.
-- publicysta, autor "Ekonomii w jednej lekcji"
When Alexander the Great visited the philosopher Diogenes and asked whether he could do anything for him, Diogenes is said to have replied: ‘Yes, stand a little less between me and the sun.’ It is what every citizen is entitled to ask of his government.
The 'private sector' of the economy is, in fact, the voluntary sector; and the 'public sector' is, in fact, the coercive sector.
When the government makes loans or subsidies to business, what it does is to tax successful private business in order to support unsuccessful private business.
The whole gospel of Karl Marx can be summed up in a single sentence: Hate the man who is better off than you are. Never under any circumstances admit that his success may be due to his own efforts, to the productive contribution he has made to the whole community. Always attribute his success to the exploitation, the cheating, the more or less open robbery of others. Never under any circumstances admit that your own failure may be owing to your own weakness, or that the failure of anyone else may be due to his own defects - his laziness, incompetence, improvidence, or stupidity.
ECONOMICS IS HAUNTED by more fallacies than any other study known to man. This is no accident. The inherent difficulties of the subject would be great enough in any case, but they are multiplied a thousandfold by a factor that is insignificant in, say, physics, mathematics or medicine—the special pleading of selfish interests.”
The bad economist sees only what immediately strikes the eye; the good economist also looks beyond. The bad economist sees only the direct consequences of a proposed course; the good economist looks also at the longer and indirect consequences. The bad economist sees only what the effect of a given policy has been or will be on one particular group; the good economist inquires also what the effect of the policy will be on all groups
The “virtue” of Keynes’s teaching is that it praised thriftlessness, reckless spending, and unbalanced budgets and was therefore extremely palatable to the politicians in power.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz