Kto żąda od ciebie, abyś ze szczęścia swego i swych bliskich rezygnował dla Państwa – jest faszystą; kto tego samego żąda od ciebie dla Narodu – jest narodowym socjalistą; a kto chce tego od ciebie dla Społeczeństwa – jest socjalistą międzynarodowym (komunistą).
-- austriacki myśliciel, pisarz i dziennikarz katolicki, krytyk demokracji i państwa
Naturalna dążność człowieka do wolności jest niezniszczalna, można ją zdławić, ale nie sposób zniszczyć. Totalitaryzm nie może wyrzec się przemocy. Zginąłby, gdyby się jej wyrzekł. Wieczna, nieustanna, bezpośrednia czy zamaskowana przemoc jest podstawą totalitaryzmu. Człowiek bowiem nie wyrzeknie się wolności. Ten wniosek rozjaśnia nasz czas, daje nadzieję na przyszłość.
(Życie i los)
Wspólnotę ludzkich działań uzasadnia w końcu tylko jeden główny cel: wywalczyć dla ludzi prawo do bycia różnymi, odrębnymi jednostkami, żeby mogli po swojemu, każdy inaczej, czuć, myśleć, żyć na tym świecie. Żeby wywalczyć takie prawo, obronić je albo rozszerzyć, ludzie się jednoczą. Wtedy jednak rodzi się straszliwy, ale potężny przesąd, że właśnie owo zjednoczenie – w imię rasy, Boga, partii, państwa – jest nie tylko środkiem, ale i celem życia. Nie, nie, i jeszcze raz nie! W człowieku, w jego skromnej swoistości, w jego prawie do niej tkwi jedyny, prawdziwy i wieczny sens walki o życie.
-- rosyjski pisarz i dziennikarz
Dyktatury dzielą się na dobre i złe. Demokracja jest zawsze głupia.
Socjaliści usiłują nam wytłumaczyć, że herbata staje się słodka nie od słodzenia, tylko od mieszania.
Gdyby wybory miałyby coś zmienić, to dawno zostałyby zakazane.
Każda złotówka w budżecie to strata dla Polski.
Rząd nieustannie chce naszego dobra a my go mamy już tak mało.
Co to jest demokracja: rządy ludzi, którzy nie znają się na niczym i decydują o wszystkim
Faszyzm – to nie oddziały SA lub „Czarnych Koszul” maszerujące ulicami. Faszyzm – to urzędnicy w zarękawkach, dyrygujący tym, co ma robić kapitalista w „swojej” fabryce, ojciec ze „swoim” dzieckiem – a czasem: ilu Żydów (albo anty-semitów) posłać do Oświęcimia.
Główną siłą napędową socjalizmu i komunizmu jest zawiść. W kraju kapitalistycznym gdy biedak w tico widzi bogacza w jaguarze, to marzy o dniu w którym też sobie kupi jaguara. W kraju komunistycznym myśli, by bogaczowi tego jaguara skonfiskować, a w socjalizmie – bardzo wysoko opodatkować.
-- polski publicysta i polityk
korwin-mikke.pl
Kapitalizmu nikt nie wymyślił, zrodziło go życie, zwane przez niektórych historią człowieka na ziemi. Natomiast socjalizm został wymyślony przy biurku. Nic dziwnego, że popada w nieustające konflikty z życiem.
Komunizm rozstrzygnął raz na zawsze ten dylemat.
W komunizmie człowiek nic policji nie obchodzi, po prostu dla niej nie istnieje. Jej jedynym zadaniem jest ochrona porządku, czyli systemu władzy. W ten sposób instytucja przeznaczona do pilnowania ludzi przed złem przeobraziła się w instytucję pilnującą zła przed ludźmi. Obrońca zmienił się w nadzorcę.
( Cywilizacja komunizmu)
-- polski pisarz i publicysta, popularyzator jazzu w Polsce
Nienawidzę demokracji, ponieważ kocham wolność.
-- szwajcarski prawnik, etnolog i badacz starożytności
Gdy dla tymczasowego bezpieczeństwa zrezygnujemy z podstawowych wolności, nie będziemy mieli ani jednego, ani drugiego.
Demokracja jest wtedy, gdy dwa wilki i owca głosują, co zjeść na obiad. Wolność jest wtedy, gdy uzbrojona po zęby owca może bronic się przed demokratycznie podjętą decyzją
Ludzie, którzy dla tymczasowego bezpieczeństwa rezygnują z podstawowej wolności, nie zasługują ani na bezpieczeństwo, ani na wolność.
-- amerykański polityk, drukarz, uczony, filozof i wolnomularz. Jeden z Ojców-założycieli Stanów Zjednoczonych.
![[IMG]](https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTcGBUVeqfII_IUT54Ef9Z3VPg6oIFAoqrztqp7zhTPSkZw1suQ)
Głupie idee są nieśmiertelne. Każda generacja wymyśla je na nowo.
System prawny, który szczegółowo chroni wolność, dławi wolność.
Aby skłonić nas do ich przyjęcia, głupie idee przytaczają jako dowód olbrzymią publiczność, która je wyznaje.
Być reakcjonistą to zrozumieć, iż prawdy nie wolno wyrzec się tylko z tego powodu, że nie ma ona możliwości zatriumfować.
Bzdury rozprzestrzeniają się z prędkością światła.
By uczynić z ludzi niewolników, należy im wmówić, że wszystkie problemy, to problemy społeczne.
Gdy tyranem jest anonimowa ustawa, człowiek nowoczesny czuje się wolny.
Historia świata nie jest historią postępu wolności, lecz historią jej niezliczonych poronień.
Idea polityczna, która nie prowadzi do katastrofy nigdy nie jest popularna.
Jest rzeczą niemożliwą, aby doprowadzić do całkowitego zdziczenia lud, który nie posiada podstawowego wykształcenia.
Jeśli jednostka obrabuje inną jednostkę, to nazywa się to „rabunkiem”. Jeśli czyni to grupa – „sprawiedliwością społeczną”.
Jeśli spośród opinii panujących w danej epoce wykluczymy opinie inteligentne, to pozostanie „opinia publiczna”.
Publiczność aprobuje jakąś ideę dopiero wówczas, gdy ludzie inteligentni zaczynają się od niej odwracać. Do motłochu dociera jedynie światło wygasłych gwiazd.
Ludzie o wiele częściej waliliby się młotkiem w palec, gdyby ból występował dopiero po roku.
Nikogo nie interesuje nigdy to, co mówi reakcjonista. Ani wtedy, kiedy to mówi, bo wówczas wydaje się to absurdalne – ani po kilku latach, bo wówczas wydaje się to oczywiste.
Tolerować nie znaczy zapomnieć, że to, co tolerujemy, na nic więcej nie zasługuje.
Współczesny świat znajduje się w stanie tak daleko posuniętego rozkładu, iż nie powinniśmy się obawiać, że się nie zawali.
Błądzić jest rzeczą ludzką, kłamać demokratyczną.
Demokracja nie powierza władzy temu, kto nie składa jej hołdu ofiarowując jej swoje sumienie i smak.
Demokratyczne wybory rozstrzygają o tym, kto będzie uciskany w majestacie prawa.
Demokratyczny smok zdechnie wówczas, gdy zamiast odrąbywać mu po kolei jego niezliczone macki przewiercimy mu jego móżdżek.
Im większy jakiś demokratyczny kraj, tym gorsi muszą być rządzący: wybierani są przez większą ilość ludzi.
Intelektualna wulgarność przyciąga wyborców jak muchy.
Liberalna demokracja to reżim, w którym demokracja poniża wolność zanim ją zdławi.
Od skłonności do demokracji, z którą rodzi się każdy człowiek, wybawić go może jedynie chrzest inteligencji.
Według demokraty mieć rację to ryczeć w najsilniejszym chórze.
Polityk demokratyczny zawsze się sprzedaje. Bogatym za gotówkę. Biednym na raty.
Ideą niebezpieczną nie jest idea błędna, ideą niebezpieczną jest idea częściowo poprawna.
We współczesnym państwie klasami o przeciwstawnych interesach są nie tyle burżuazja i proletariat, ile klasa, która płaci podatki, i klasa, która z nich żyje.
Niesprawiedliwej nierówności nie leczy się równością; niesprawiedliwą nierówność leczy się nierównością sprawiedliwą.
Zmiana jednego rządu demokratycznego na inny rząd demokratyczny sprowadza się do wymiany osób odnoszących korzyści z rozboju.
Rewolucjonista jest w ostatecznym rozrachunku człowiekiem, który boi się iść sam rabować.
Roztoczenie opieki nad biednymi zawsze było w polityce najpewniejszym środkiem do wzbogacenia się.
„Patriotą” jest w demokracji ten, kto żyje z państwa. „Egoistą” ten, z kogo żyje państwo.
Lewica krzyczy, że ginie wolność, kiedy jej ofiary odmawiają sfinansowania własnej egzekucji.
Dziś każdy już to wie, że “zmieniać świat” oznacza zbiurokratyzować człowieka.
Wolność, do której dąży człowiek epoki nowoczesnej, nie jest wolnością wolnego człowieka, a jedynie wolnością niewolnika w dzień wolny od pracy.
My, wrogowie powszechnego prawa wyborczego, nie przestajemy się zdumiewać z powodu entuzjazmu, jaki wywołuje wybór garstki nieudolnych przez masę niekompetentnych.
To, czego żaden pochlebca nie waży się powiedzieć swemu despocie, to demokrata mówi ludowi.
-- kolumbijski myśliciel, filozof i teolog polityczny
http://www.tomaszgabis.pl/2011/07/11/nicolas-gomez-davila-2/
Najwyższą zasadą sztuki rządzenia jest nieustanne dzielenie ludzi, jednych wywyższanie, a innych poniżanie, jednych obsypywanie łaskami, a innych karami, aby wciąż jedni byli przeciw drugim. Bo tak naprawdę, nikt nie chce być równy drugiemu, gdyż zawsze ma się za coś lepszego.
Sztuka rządzenia ludźmi jest umiejętnością mówienia kłamstw przy pomocy prawdy.
(Ja, Dago Piastun)
-- polski pisarz i dziennikarz
W Polsce, ludzie boją się wypowiadać prawdę najbardziej oczywistą, jeżeli ta prawda sprzeciwia się powszechnie ulubionym bzdurstwom, którym hołduje solidarnie całe społeczeństwo
Obywatel jest tylko wtedy prawdziwie niezależny politycznie, gdy jest gospodarczo i finansowo niezależny od rządu - dlatego też ustrój, w którym cała produkcja gospodarcza znalazłaby się w rękach państwa - wbrew iluzjom pewnych marksistów "demokratów" - nie może być ustrojem samorządnym, demokratycznym, parlamentarnym, a musi się przeistoczyć w dyktaturę biurokratyczną.
Nie da się wymyślić takiej głupoty, której ktoś by już nie głosił na poważnie.
Człowiek inteligentny nie może być socjalistą.
Zniszczyliśmy kraj gospodarczo, mając całą gębę frazesów społecznych sprawiliśmy że wyrosła olbrzymia, wszechwładna, egoistyczna klasa urzędnicza, która bezprzytomnie ssała inne klasy społeczne, tak ziemianina, kupca czy przemysłowca jak chłopa i robotnika
Państwo o socjalistycznej strukturze gospodarczej (...) jest skazane na to, aby być dyktaturą urzędniczą.
-- polski publicysta polityczny
Chciałbym przypomnieć, że ekstremizm w obronie wolności nie jest występkiem! I przypomnę, że umiar w dążeniu do sprawiedliwości nie jest cnotą!
Podatek dochodowy stworzył więcej przestępców niż jakikolwiek inny akt rządu.
Ci, którzy szukają władzy absolutnej, choć starają się to robić dla dobrych celów, po prostu domagają się prawa do narzucenia własnej wersji nieba na ziemi. A pozwólcie, że przypomnę, że są to ci sami, którzy zawsze tworzą najbardziej piekielne tyranie. Władza absolutna korumpuje, i ci, którzy chcą ją osiągnąć muszą być podejrzani i muszą być powstrzymywani. Ich błędny kierunek oczywiście wynika z fałszywych pojęć równości, panie i panowie. Równość, właściwie rozumiana tak jak nasi ojcowie założyciele ją rozumieli, prowadzi do wolności i emancypacji twórczej różnorodności. Błędnie rozumiana, jak było to tak tragicznie w naszych czasach, to po pierwsze prowadzi do konformizmu, a następnie do despotyzmu.
-- amerykański senator
