Peter Schiff

Drukowanie pieniędzy jest jedynie opodatkowaniem w innej formie. Zamiast okradać obywateli z ich pieniędzy, rząd okrada ich pieniądze z siły nabywczej.

Rząd nie umie tworzyć nowych miejsc pracy; oni niszczą miejsca pracy starając się je tworzyć. Rząd nie ma pieniędzy; wszystko co mają to prasy drukarskie. Musimy uwolnić rynki aby stworzyć miejsca pracy; jeśli rząd chce pomóc, powinien zmniejszyć obciążenia gospodarki.

Prawdziwą historię Detroit [...] można podsumować w siedmiu słowach. Prywatne przedsiębiorstwa je zbudowało, rząd to zniszczył.

Gdy sektor prywatny popełni błąd, to zostanie poprawiony i problem znika. Gdy rządy popełniają błędy, to robią je coraz większe, większe i większe. Bo gdy zabraknie pieniędzy to po prostu domagają się ich więcej i tak zostają nagradzani za popełnianie błędów. W praktyce, to jest dokładnie to, co robimy poprzez dotowanie przedsiębiorstw, które zawodzą. Mamy odwrotny darwinizm - przetrwanie najsłabszych firm i osób. Te, które popełniły najgorsze błędy są nagradzani, a inni ludzie są karani i opodatkowani.

Przepisy o płacy minimalnej sprawiają, że nielegalne jest dla pracownika podjęcie pracy z płacą, która wynosi mniej, nawet jeśli pracownik potrzebuje tej pracy.

Keynesiści są dla ekonomii tym co szamani są dla medycyny.

Każdy debil może zajmować się redystrybucją bogactwa. Problem polega na na tym, że to bogactwo należy najpierw zbudować.

-- amerykański ekonomista

ks. Józef Tischner

Strasznie trudno będzie Panu Bogu zbawić człowieka, który nie jest wolny i nie jest rozumny. Ten człowiek wciąż jeszcze nie jest sobą.Więc co tu można zbawiać – skórę i kości?

Komunizm gotów jest wybaczyć człowiekowi każdy grzech, ale nie wybacza grzechu prywatnego posiadania, zwłaszcza posiadania środków produkcji. Z drugiej jednak strony homo sovieticus czuł, że zakaz ten, zamiast przyczyniać się w sposób decydujący do oczyszczenia społecznych obyczajów, jeszcze bardziej wzmógł pokusę posiadania.

Wiara w fatum sprowadza na ziemię fatum. A wiara w wolność sprowadza na ziemię wolność.

Śleboda, moi drodzy, to jest coś takiego, co czuje gospodarz w swoim gospodarstwie. To jest coś różnego od swawoli. Swawola niszczy, swawola depcze. Nie patrzy: trawa nie trawa, zboże nie zboże... Swawola niszczy. Śleboda jest mądra. Sleboda umie po gospodarsku zadbać, po gospodarsku umie tę ziemię uprawiać. Las chroni, żeby był lasem. A z człowieka ta śleboda potrafi wydobyć to, co w człowieku najlepsze.

--  polski prezbiter katolicki i filozof, profesor Papieskiej Akademii Teologicznej

Theo Wallimann

Nauka i innowacje to chaotyczne, stochastyczne procesy, które nie mogą być regulowane i kontrolowane przez planistów i polityków przy biurku, niezależnie od ich intencji. Dobrzy naukowcy z definicji są anarchistami.

-- szwajcarski naukowiec

Anatolij Pawłowicz Fiedosiejew

Centralne planowanie sprawia, że nawet mądrzy i roztropni ludzie zaczynają działać na szkodę społeczeństwa i, co gorsza, są w pełni tego świadomi.

W Moskwie oczywiście było o wiele więcej możliwości na łatwiejsze życie, ale było też więcej okazji do poniżania twojej godności. Przy czym całe to chamstwo nie jest wrodzoną ludzką cechą ani tym bardziej wyłączną cechą Rosjan. To wynik skrajnego braku wszystkiego co jest niezbędne do zabezpieczenia nawet najskromniejszych ludzkich potrzeb. Braku, z którym nie mogliśmy sobie dać rady już od pół wieku. W pewnym stopniu jest to niejako „druga twarz” takich haseł, jak: pracujący – pępkiem świata. Będąc w pracy miło jest czuć się pępkiem świata. Jednak po wyjściu z pracy natychmiast sam stawałeś się ofiarą takich pępków w postaci kierowcy autobusu, sprzedawczyni itd. Oni są w pracy – są więc pępkami. A może lepiej by było by było dokładnie na odwrót? Wtedy po ciężkiej ośmiogodzinnej zmianie przez pozostałe 16 godzin byłbyś pępkiem.

W 1967 roku wydano w postaci kieszonkowej broszury „ZSRR w cyfrach”. Prawdopodobnie ktoś z najwyższych władz partyjnych czegoś tam nie dopatrzył bo zamieszczona w niej była nieduża tabela. Przytoczono w niej liczby obrazujące jaką część potrzebnych ludności ZSRR produktów dostarczają kołchozy, sowchozy i inne przedsiębiorstwa państwowe. Można było zobaczyć, że około 40-50% ziemniaków, mięsa, mleka i jajek pochodzi z gospodarstw prywatnych. W ten oto sposób 2-4% ziemi, należącej do osób prywatnych, dawało mniej więcej tyle samo produktów co cała pozostała ziemia ZSRR. Porażające, nieprawdaż!

W ten oto sposób warunki bytowe ludzi absolutnie przeczyły ideałom socjalizmu. [...] Głoszony przez socjalizm brak wyzysku człowieka przez człowieka okazał się najbardziej bezpardonowym i niczym nieograniczonym wyzyskiwaniem człowieka (przeciętnego) przez człowieka (władzy). Hasło „Człowiek to brzmi dumnie” przekształcono w pustosłowie. Socjalistyczna wolność w straszną niewolę. Równość i braterstwo w, gorszą od feudalnej, zależność. Socjalistyczne „powszechne bogactwo” w nędzę. Ideały socjalizmu okazały się czekami bez pokrycia. Okazało się, że socjalizm i marksizm to nie nauka, lecz religia i to wysoce prymitywna.

(Zapadnia. Człowiek i socjalizm)

-- Wybitny radziecki inżynier. W wieku 60 lat w 1971 roku ucieka ze Związku Radzieckiego do Anglii.

Robert Nozick

Państwo minimalne jest najbardziej rozbudowanym państwem jakie można usprawiedliwić. Każde bardziej rozbudowane państwo narusza ludzkie prawa.

Opodatkowanie dochodów z pracy jest równoznaczne z przymusową pracą. Przejęcie efektów pracy jest równoznaczne z zajęciem czasu i nakłanianiem do wykonywania różnych czynności.

-- amerykański filozof, autor książki Anarchia, państwo, utopia

Michał Bakunin

Gdzie zaczyna się państwo, tam kończy się wolność jednostki i vice versa.

Każda tyrania ma tylko jeden cel: utrwalenie swojej władzy.

Nic bardziej nie zagraża moralności jednostki ludzkiej niż przyzwyczajenie do wydawania rozkazów. Musi ono zdemoralizować nawet najlepszych, najmądrzejszych, najszlachetniejszych, najbardziej bezinteresownych i nieskazitelnych.

Państwo jest najbardziej jaskrawym, najbardziej cynicznym i najbardziej pełnym zaprzeczeniem tego co ludzkie.

Państwo jest to negacja wolności poszczególnych jednostek; całkowicie pozbawia je ono wolności w imię wolności wszystkich albo w imię ogólnego prawa.

Państwo nie może istnieć nie popełniając zbrodni, a jeśli jest zbyt słabe aby je popełniać, to przynajmniej musi ich pragnąć, musi je obmyślać.

Państwo to tyle co przemoc, to znaczy władza oparta na przemocy.

Zniesienie państw jest absolutną koniecznością.

Racja stanu! Słowa rzeczywiście straszliwe! Albowiem zdeprawowały i zhańbiły jeszcze większą ilość ludzi ze sfer oficjalnych i z klas rządowych aniżeli chrześcijaństwo. Gdy zabrzmią te słowa natychmiast wszystko milknie, wszystko znika: uczciwość, honor, sprawiedliwość, prawo, znika nawet litość, a wraz z nią logika i zdrowy rozsądek: czarne staje się białym, białe – czarnym, to co potworne – tym, co ludzkie, a najpodlejsze wiarołomstwa, najokrutniejsze zbrodnie uzyskują rangę czynów chwalebnych.

Nie można człowieka pozbawić cząstki wolności, nie pozbawiając go wolności całkowicie.

Jest rzeczą oczywistą, że tylko wtedy ludzkość otrzyma wolność i tylko wtedy prawdziwe interesy społeczeństwa, wszystkich grup, wszystkich organizacji miejscowych, zarówno jak wszystkich jednostek, które tworzą społeczeństwo, będą mogły znaleźć pełne zaspokojenie, kiedy Państwa przestaną istnieć.

Jest rzeczą oczywistą, że wszystkie rzekomo ogólne interesy społeczeństwa, które Państwo ma reprezentować, a które w istocie rzeczy są tylko ogólną i stałą negacją prawdziwych interesów rejonów, gmin, stowarzyszeń, a także ogromnej liczby jednostek poddanych Państwu, stanowią abstrakcję, fikcję i kłamstwo i że Państwo jest jak obszerna rzeźnia, jak olbrzymi cmentarz, dokąd, w cieniu i pod przykrywką tej abstrakcji, wszystkie realne dążenia, wszystkie żywotne siły kraju przybywają, aby wspaniałomyślnie i błogo dać się w ofierze zabić i pogrzebać.

Społeczeństwo jest naturalnym sposobem istnienia zbiorowości ludzkiej. Społeczeństwem nigdy nie rządzą kanony prawne, lecz obyczaje i tradycja. Bodźcem rozwoju społeczeństwa nie jest myśl i wola prawodawcy, lecz inicjatywa poszczególnych jednostek.

Wolność jest jak powietrze: wszędzie tchnie życie.

Przyroda, mimo że się składa z nieskończonej ilości najbardziej różnorodnych bytów, nie jest bynajmniej chaosem, lecz przeciwnie, światem wspaniale zorganizowanym, gdzie stosunek każdej części do wszystkich innych jest - że tak powiem - z konieczności logiczny.

-- rosyjski myśliciel, panslawista i rewolucjonista. Uznawany za jednego z ojców anarchizmu, a ściślej, jego kolektywistycznej wersji

Winston Churchill

Socjalizm jest filozofią niepowodzeń, wyznaniem ignorancji, ewangelią zawiści, a jego wewnętrzną cnotą jest równy podział biedy.

Każdy rząd, który jest dość silny, by dać ci wszystko czego pragniesz, jest dość silny by zabrać ci wszystko co posiadasz.

Najlepszym argumentem przeciwko demokracji jest pięciominutowa rozmowa z przeciętnym wyborcą.

Naturalną wadą kapitalizmu jest nierówny podział bogactwa. Naturalną zaletą socjalizmu jest sprawiedliwy podział biedy. 

Wiara, że naród za pomocą podatków może wybić się na dobrobyt, to jak człowiek stojący w wiadrze, wierzący, iż podniesie się, jeśli mocno pociągnie za uchwyt.

--  brytyjski polityk, pisarz i historyk, malarz

Ralph Raico

Protekcjonizm, socjalizm, wszystkie odmiany faworyzowania  i ograniczenia konkurencji, wzrost biurokracji i pośredników były środkami, za pomocą których grupy interesów starały się wykorzystać społeczeństwo, większość konsumentów i podatników.

-- amerykański historyk

Thomas Sowell cz.2

Fakt, że tak wielu polityków jest bezwstydnymi kłamcami jest nie tylko ich świadectwem, to także świadectwo nas. Kiedy ludzie chcą niemożliwego, tylko kłamcy mogą to zaspokoić. 

Frazesy o "sprawiedliwości społecznej" lub "równości" sprowadzają się do znacznego rozszerzenia uprawnień dla polityków, ponieważ te ładne słowa nie mają żadnych konkretnych definicji. Są czekiem in blanco do tworzenia różnic w posiadaniu władzy i dysproporcji w dochodach, co jest o wiele bardziej niebezpieczne.

Słownictwo lewicy jest fascynujące. Na przykład materialista i chciwy to ten, który  pragnie zachować to, co zarobił. Idealista to osoba  chcąca zabrać czyjeś zarobki i wydać to dla własnych korzyści politycznych lub dla swojego dobrego samopoczucia.

Gdy chcesz pomóc ludziom, to mów im prawdę. Gdy chcesz pomóc sobie, mów im to, co chcą usłyszeć.

Nie można dotować nieodpowiedzialności i oczekiwać, że ludzie stają się bardziej odpowiedzialni.

Nikt naprawdę nie zrozumie polityki, dopóki nie przyjmie, że politycy nie starają się rozwiązać naszych problemów. Starają się rozwiązywać własne problemy - z których wygranie wyborów i ponowna reelekcja to numer jeden i numer dwa. Cokolwiek jest numerem trzy jest daleko w tyle.

Najwięksi obłudnicy wobec kontroli broni to ludzie, którzy mieszkają w ekskluzywnych osiedlach z uzbrojonymi strażnikami i chcą, aby inne osoby nie posiadały broni do samoobrony. Ale co z ludźmi o niższych dochodach mieszkających w rejonach wysokiej przestępczości, w złych dzielnicach miasta? Czy tacy ludzie mają być bezbronni i bezradni, a liberałowie w limuzynach pochwalą się kolejnymi ustawami dotyczącymi kontroli broni? 

Socjalizm w ogólności ma rejestr klęsk tak porażający, że tylko intelektualista mógłby to zignorować.

Wysokie stawki podatkowe przy wyższych dochodach pozwalają politykom dostawać głosy przy pomocy retoryki wojny klasowej, ukazując swoich przeciwników jako obrońców bogatych. Tymczasem ci sami politycy mogą zdobywać dotacje od bogatych, tworząc luki podatkowe, które w rzeczywistości pozwalają unikać płacenia  wyższych stawek podatkowych - a czasem podatków w ogóle. Co jest gorsze niż walka klasowa to jest fałszywa walka klasowa. Nieczysta gra "sprawiedliwością" to sedno oszustw polityków starających się roztrwonić więcej narodowych zasobów.

Tępi lub głupi ludzi zwykle mogą spowodować ograniczoną ilość szkód. Dla stworzenia prawdziwie wielkiej katastrofy trzeba ludzi z wysokim IQ.

Liberałowie kochają mówić w ten sposób: "Po prostu prosimy wszystkich, by każdy płacił odpowiednią część." Ale rządzenie nie polega na zadawaniu pytań, lecz na rozkazywaniu. Różnica jest fundamentalna jak między miłością i gwałtem, pracą za pieniądze i bycie niewolnikiem. Urząd skarbowy nie pyta nikogo o nic. Konfiskuje twoje aktywa i zamyka za kratki, jeśli nie zapłacisz.

Państwo opiekuńcze to najstarsza gra w oszusta na świecie. Najpierw trzeba wziąć pieniądze ludzi po cichu, a następnie dać część z nich z powrotem z fanfarami.

Jak nazwać, gdy ktoś kradnie cudzej pieniądze potajemnie? Kradzież. Jak opisać wydarzenie, gdy ktoś przywłaszcza cudze pieniądze z użyciem siły? Rozbój. Jak określić to, gdy polityk odbiera czyjeś pieniądze w podatkach i daje je komuś, kto prawdopodobnie, zagłosuje na niego? Sprawiedliwość społeczna.

Najbardziej podstawowy fakt o lewicowych ideach jest to, że nie działają. Dlatego nie powinniśmy być zaskoczeni, że lewica jest skupiona w instytucjach, w których idee nie muszą działać, aby trwać.

Znaczna część historii społecznej świata zachodniego w ciągu ostatnich trzech dekad to zastąpienie tego co działało, tym co brzmi dobrze. Dziedzina po dziedzinie - przestępczość, edukacja, mieszkalnictwo, stosunki rasowe - sytuacja jest coraz gorsza po tym gdy nowe teorie zostały wdrożone w praktyce. Zadziwiające jest to, że ta historia porażek i klęsk ani trochę nie zniechęca inżynierów społecznych, ani ich nie dyskredytuje.

Nawet jeśli rząd doprowadzi się do bankructwa, a gospodarka nadal nie ożyje, keynesiści powiedzą, że to by zadziałało, gdyby tylko rząd wydał więcej.

Zbyt często robimy rzeczy mądre dopiero po wyczerpaniu wszelkich możliwych głupich pomysłów.

Nigdy nie zrozumiesz biurokracji dopóki nie pojmiesz, że dla biurokratów procedura jest wszystkim, a efekty niczym.

Socjalizm to totalitaryzm z ludzką twarzą.

Założenie, że wydawanie większej ilości pieniędzy podatników poprawi sytuację, przetrwało wszystkie przykłady pokazujące, że to pogorszyło sprawę.

-- amerykański ekonomista, publicysta
Thomas Sowell cz.1

Guenter Ogger

Któż mógł przypuszczać – wtedy, gdy zaczynał się manczesteryzm, a niedożywione dzieci posyłano do niewolniczej pracy w kopalniach – że kapitalizm będzie zdolny wydźwignąć masy ludzkie krajów uprzemysłowionych do takiego standardu życiowego, jakiego wtedy nie znała nawet cienka warstewka elity społecznej.

Dzisiaj brutalność i niesprawiedliwość stosunków społecznych na początku ery przemysłowej może nas przerażać, a nawet budzić nienawiść do „wyzyskiwaczy”. Ale chyba prawdą jest, że bez piratów przemysłowych tamtych lat – a byli pośród nich prawdziwi mizantropi – nie powstałaby ta formacja społeczno-ekonomiczna, dzięki której dziś jesteśmy tak syci – kapitalizm. Musiały zostać uruchomione najpotężniejsze siły napędowe ludzkich działań, aby mogła powstać „Firma Przemysł”.
(Geniusze i spekulanci. Jak rodził się kapitalizm.)

-- niemiecki dziennikarz i pisarz 

Jan Maria Szymański

Technologie przemysłowe
w warunkach interwencjonizmu	w warunkach wolnego rynku
struktury pionowe - hierarchia i podległość	struktury poziome - organizowanie zespołów celowych
szef jest panem i władcą	szef jest strażnikiem zasad współpracy
przymus	partnerstwo
konserwatyzm	innowacyjność
dążenie do zdobywania wyższych i lepiej płatnych stanowisk	przymus zwiększania wydajności pracy
nie zważanie na wydajność i koszty pracy - w razie czego państwo zainterweniuje	pilne baczenie na wydajność i koszty pracy - w razie czego wolny rynek nie daruje
priorytet przemysłu propaństwowego (miejsca pracy i agresja), głównie ciężkiego	priorytet przemysłu prokonsumenckiego
dominacja produkcji nad usługami	dominacja usług nad produkcją
praca skoszarowana narzucająca na pracownika więzy procedur	praca zdecentralizowana stawiająca na odpowiedzialność pracownika
nie motywuje do samodoskonalenia (szkolenia są sposobem na urwanie się z pracy)	motywuje do samodoskonalenia (ludzie chcą się uczyć sami i na własny koszt)
praca szablonowa	praca zindywidualizowana
produkcja masowa	nadążne programy produkcji
dążenie do zapewniania pracy człowiekowi	dążenie do automatyzacji pracy
sztywne zarządzanie centralne	nadążne zarządzanie rozproszone

Miejmy nadzieję, że rządy przyszłości będą lepiej od współczesnych rozumieć prawidłowości komunikacji i sterowania w społeczeństwie, rozwijając metodycznie drugi z wymienionych wariantów socjotechnicznych. Jeśli jednak świat przyszłości nie ma się stać światem Orwella i Kafki – granicę dopuszczalności form i kierunków samorealizacji wyznaczać musi wolność jednostki i związana z nią nieuchronnie jawność niezależnej opinii publicznej. Wolność we współczesnym tego słowa znaczeniu to nic innego jak wolność samorealizacji w takich formach i kierunkach, które nie stanowią zagrożenia dla innych jednostek; zapewnienie tego jest zadaniem struktury społecznej. Najtrudniejszym problemem będzie określenie granicy tej wolności, zmienia się ona bowiem nieustannie wraz z rozwojem cywilizacyjnym. Jeśli wolność ta nie ma się stać samowolą, przywilejem dla wybranych, a więc niewolą dla pozostałych, musi się z nią wiązać równość, która dziś jest pojmowana jako równy dla wszystkich dostęp (access) do źródeł informacji. Tak pojęta wolność i równość nie tylko nie będzie – wbrew różnego rodzaju konserwatystom – hamulcem rozwoju naukowo-technicznego, ekonomicznego i „kulturowego” świata, lecz stanowić będzie konieczną przesłankę tego rozwoju.

Jesteśmy potomkami nie tych, co dali się zabić i zjeść, lecz tych, co zabijali i zjadali.

Rabunek jest najstarszym bodajże wynalazkiem uwalniającym człowieka od pracy, a wojna może skutecznie rywalizować z magią w dążeniu do uzyskania czegoś za nic: posiadania kobiet mimo braku osobistego uroku, zdobywania władzy mimo braku inteligencji, korzystania z owoców żmudnej i systematycznej pracy bez kiwnięcia palcem i bez przyswojenia sobie najprostszych choćby umiejętności w jakimkolwiek pożytecznym zawodzie. Znęcony takimi możliwościami myśliwy, w miarę rozwoju cywilizacji, zabiera się do systematycznych podbojów, ugania się za niewolnikami, za łupem, za władzą i wreszcie tworzy polityczną organizację: państwo, by zapewnić sobie regularny roczny haracz, narzucając w zamian minimum niezbędnej władzy”. 

Mam poważne podstawy, by przypuszczać, że model ten, zdobywania orężem tego, co inni osiągnęli za pomocą pracy i inwencji nie przeszedł jeszcze do historii.
(Życie systemów)

-- autor licznych publikacji oraz książek z zakresu cybernetycznej teorii systemów,
twórca idei politycznej nowego społeczeństwa